Een 'Wim Hofje' in de Zandenplas
Wie kent hem niet: Wim Hof, alias de 'ice man'. Houder van het wereldrecord in een wak blijven zitten met niets dan een zwembroek aan. Een uur en 40 minuten als ik het goed heb. En hij heeft zonder luchtfles een meter of vijftig onder het ijs door gezwommen tot niemand dacht dat hij ooit nog boven zou komen. Wereldberoemd en op de BBC gehuldigd met een eigen programma, waarin bekende Engelsen zich door een serie koude opdrachten heen blazen om hun demonen te bestrijden en zichzelf opnieuw uit te vinden. Die Wim. Onze Wim. Een eigenaardig, maar zeer bewonderenswaardig type.
Nu heb je op vijf minuten fietsen van vakantiechalet De Steltloper een water. De Zandenplas. Bedoeld om tijdens zomerse dagen in af te koelen, afgewisseld met luieren op een strandje, al dan niet met een ijskoude versnapering aan de lippen. Het zal niemand verbazen dat deze aantrekkelijke zwemvijver in de winter is uitgestorven. Op een enkele eend na. En misschien een verdwaald insect, dat over het gladde, ijskoude water scheert om te drinken (of te spelen, dat vertelt dit verhaal niet). In deze periode is het water koud genoeg om een zware basstem naar sopraanhoogte te stuwen.
"A cold shower a day keeps the doctor away", orakelde onze Wim op de BBC tegen zijn volgelingen. Hij draaide de kranen diep in het blauw, wandelde blootsvoets door de sneeuw en dompelde hen zonder pardon in een ijsbad. Een genot om te zien, en zeker een aanbeveling waard. Er schijnt nog een hele wetenschappelijke onderbouwing aan ten grondslag te liggen, waar die kouwe kikker zelfs boeken over volgeschreven heeft. Dit alles bracht ons op een zeer koele najaarsdag per fiets aan het randje van de Zandenplas, gehuld in slechts een zwembroek en badjas.
"Controleer je ademhaling", hoorden wij hem in gedachten zeggen. En man, is dat even nodig wanneer het koude water kruishoog staat. Maar dan. Het is verbazingwekkend hoe je lichaam zich aanpast aan het koude water. Onder verbaasde blikken van de vogeltrek naar het zuiden zwommen wij naar de overkant en terug. Onderwijl genietend van het ontspannen gespetter van water en de natuur om ons heen. Om vervolgens kletsnat uit de kou en in de gevoelsmatig warme buitenlucht te stappen. Als in een aflevering van Baywatch leken wij in slow motion terug naar de fietsen te joggen, om de dag verkwikt en vol energie te beginnen. Natuurlijk wel na eerst een heerlijk warme douche in De Steltloper.
Dat vinden wij nou zo leuk aan onze bezoekjes aan Bospark de Vossenberg. Je weet vooraf dat het gezellig wordt, je weet dat je er kunt genieten, maar ondertussen kun je iedere keer weer iets afvinken in de categorie belevenissen. Een wijs man zei ooit: 'Het leven is zoveel mogelijk mooie momenten sparen.' Terugkijkend was dit er zeker zo een. Check! En weet je wat nu zo leuk is: we hebben het de volgende ochtend vroeg gewoon weer gedaan. Omdat het kon.