Stilte in je hoofd

Langzaam voel ik mezelf ontwaken. Voorzichtig gluurt een klein streepje licht langs het gordijn in de slaapkamer. Het is een uurtje of zeven schat ik zo in. Met mijn ogen dicht strek ik mijn benen in dit lange bed. Ik lig heerlijk warm en behaaglijk. Door het open raam hoor ik buiten de regendruppels zachtjes tikken op het bladerdek rondom de lodge. Het is windstil. Ik hoor geen verkeer. Geen startende auto's, geen piepende remmen, geen dieselbusje dat zijn motor stationair laat draaien. Geen pratende mensen of rolcontainers die in alle vroegte aan de rand van de weg worden gezet. Alleen het zachtjes trommelen van de regendruppels op het groen. Af en toe valt er een dikke druppel op het dak boven mijn hoofd. Bij een karakteristieke 'ploing' zie ik in gedachten het water uiteen spatten.

Ineens hoor ik getrippel. Wat is dat op het dak? Vier kleine voetjes schuifelen van links naar rechts om daar weer te verdwijnen. Vast die eigenwijze eekhoorn die in de bomen boven ons woont. Gisteren liep hij nog op twee meter afstand over ons terras. Nonchalant keek hij even naar ons om vervolgens lenig en snel hoog in de bomen te verdwijnen. Met mijn ogen dicht lig ik in bed te grijnzen. Dit is waar ik het voor doe. Dit is waarom we telkens weer naar De Steltloper op de Veluwe komen. Om de dagelijkse drukte achter ons te laten en de zintuigen te strelen met alles wat de natuur ons biedt.

Een eerste vogel bezingt het ochtendlicht, al snel gevolgd door een tweede en derde. Het ontroert me zoals muziek dat kan doen: er is geen valse noot te bekennen. Naast me hoor ik een trage, diepe zucht. Ook mijn partner lijkt langzaam te ontwaken. Ik ga op mijn zij liggen en til één kant van het dekbed een stukje omhoog. Uit haar warrige haardos klinkt wat onsamenhangend gemompel en het beddengoed ritselt totdat we lepeltje-lepeltje liggen. Ik sla mijn arm om haar heen, voel haar warmte. 

Tevreden lig ik te luisteren naar de subtiele geluiden om ons heen. Ik denk aan thuis. De drukte van de stad kan heerlijk zijn, maar de natuur brengt een hele andere energie. Ook die is altijd in beweging. Maar waar ik me thuis soms opgejaagd voel, zorgt deze energie juist voor rust. Stilte in je hoofd. En hierdoor komen alle kleine gelukkigheden veel beter binnen.